‘Ik ben meer ondernemer dan schipper’

Op de terminal torenen de containers vijf hoog boven ons uit. Overal asfalt en ruw staal. Daarachter ligt het schip van Jan Pieter (JP) en Jaimy Veen, de Veja. Ergens verwacht je van hen twee getaande, verweerde koppen die vanuit een houten kajuit hun containers dirigeren. Maar dat beeld van de binnenvaart is achterhaald. In de stuurcabine staan de schermen uitgestald rond de kapiteinsstoel als in een futuristisch ruimteschip. Het woongedeelte is strak en modern ingericht, met een grote tafel en een open keuken. ‘Had je iets anders verwacht?’ lacht JP. ‘We wonen hier ook, hè? Je krijgt bij ons letterlijk een kijkje in de keuken.’

Ondernemen in de binnenvaart zit JP in het bloed. Zijn opa en vader waren schipper en toen hij 18 werd, lag daar voor hem ook de vraag: wilde hij ondernemer worden of niet? Dat wilde hij wel. “Mijn vader en ik hebben toen in Servië een nieuw schip van de grond af laten opbouwen, terwijl we daar een half jaar in een hotel woonden. Het plan was dat ik steeds meer van hem zou overnemen, maar 3 jaar later overleed hij. Toen stond ik er ineens alleen voor.”

Ondernemersbloed

Gelukkig ontmoette hij Jaimy. Zij werkte als kapster, maar het ondernemen was haar niet vreemd. “Mijn ouders zitten in het weg­transport, dus dat bloed heb ik ook. Ik wilde samen met JP het avontuur aan en ben al snel mijn schipperspapieren gaan halen. Het is fantastisch om samen een passie te delen en samen voor iets te vechten.”

Jaimy lacht. “Ik vond de binnenvaart direct leuk, al was in de winter beginnen niet het beste moment met al die grijze dagen.”

Inmiddels varen JP en Jaimy 8 jaar samen en sinds 2022 op het huidige schip. Het was best pittig om het vorige schip, dat JP met zijn vader had laten bouwen en waarop Jaimy had leren varen, te verkopen. “Maar dat heb ik ook van mijn vader geleerd: emotie mag het handelen niet in de weg zitten,” zegt JP. Wel is de naam ‘Veja’ overgenomen, ter ere van zijn vader Jan Veen.

Full service

Op het nieuwe schip, dat ruim twee keer zoveel containers aankan als het vorige, vervoert het echtpaar van alles en nog wat. JP: “We keken al een tijdje naar iets groters, maar het duurde even voor we een schip konden vinden dat net zo allround was als ons vorige. We varen nu met containers vol levensmiddelen, kleding of elektrische auto’s, maar ook met bulkgoederen als kolen en zand. Dat is echt heel gaaf!”

JP en Jaimy verhuren hun diensten voor langere termijn voor 18 uur per dag aan Pro-Log, een logistieke speler die schakelt tussen schippers, terminals en producenten. “Wij bieden ons schip full service aan. We hebben altijd twee uitzendkrachten aan boord wonen en werken. Zij doen alles buiten: onderhoud, schoonmaken, laden en lossen. Wij doen financiën, planning en natuurlijk het varen,” vertelt JP. “En het onderhoud aan de motor doe ik zelf, dat vind ik gewoon leuk.”

De samenwerking met Pro-Log is sterk, en de planning wordt altijd in overleg gemaakt. “Wij kennen alle obstakels, want we zijn overal geweest. Pro-Log belt regelmatig om te checken: ‘hoe zit het met die brug, hoe lang ben je daar bezig?’ Zo werken we ook goed samen met terminalpartijen als BTT Multimodel Container Solutions. Ze weten ons te vinden, ook als het niet voor onze eigen route is.”

Dromen

Tijdens het interview wordt JP gebeld en als hij terugkomt staat van de helft van de containers al ingepland waar ze moeten komen, rekening houdend met de veilig­heidsvoorschriften van de lading en de balans van het schip. Het werk gaat dag en nacht door en daar hebben JP en Jaimy duidelijk plezier in.

En daarbij gaat het eigenlijk meer om het spelletje dan om het varen. “Als ik moet kiezen, ben ik meer ondernemer dan schipper,” zegt JP. “Ik kan me voorstellen dat ik nog eens de wal op ga en van daar anderen aanstuur. Ik droom van 2 schepen, misschien wel een kleine vloot. Of de overstap naar grotere tankvaart. Mijn stoutste droom is een binnenvaartschip van 135 meter, een van de grootste die er is.”

Jaimy knikt. “Als er maar nieuwe uitdagingen blijven komen. Dat hebben we allebei. We hebben recent afgesproken dat het goed zou zijn als we 4 dagen per maand niet werken en op de wal zijn. Dat is al heel wat.” JP knipoogt: “We zijn heel fanatiek.”

Leren varen

“Ik heb Jaimy leren varen zoals ik zelf ben opgevoed,” vertelt JP. “Een keer met dichte mist zei mijn vader:  ‘Ik ga even naar de wc.’ En toen kwam hij niet meer terug. Ik was 13 jaar.” Jaimy: “Dat deed JP bij mij dus ook!” JP: “Ik hield natuurlijk wel een oogje in het zeil. Maar ik zag dat ze het kon.”