Vroeger was alles beter op de arbeidsmarkt!

Personeel was er ‘vroeger’ in overvloed, medewerkers vroegen minder of nooit ‘waarom?’, werkten fulltime en namen nauwelijks verlof op. Zelfs niet als zij gezinsuitbreiding mochten verwelkomen. Twee dagen verlof was voor de vader meer dan genoeg. Daarna gauw terug aan het werk. Fulltime wel te verstaan. Dat was de norm. Meedenken over beleid of een nieuwe creatieve blik op zaken was niet nodig. De baas bepaalde, de werknemer deed wat hem/ haar gevraagd werd. 

Gedoe?

Nieuwe generaties medewerkers komen op de arbeidsmarkt en de maatschappij kent ontwikkelingen. De jonge medewerk(st)er van tegenwoordig vraagt meer autonomie, meer vrijheid en veel ruimte om te ontwikkelen, naast goede arbeidsvoorwaarden. Nieuwe generaties zorgen vooral voor een hoop meer ‘gedoe’ hoor ik wel eens van werkgevers, directies en managers.  

Wat bracht ‘vroeger’ ons dan?  

‘Vroeger’ werkten we op kantoor. Een werkdag combineren met even boodschappen doen, lunchen met kinderen of een hypotheekgesprek tussendoor was er niet bij. We zaten vast aan ons kantooradres. Al het overwerken waaraan vaak in positieve bewoordingen wordt teruggedacht, bracht ons ook burn outs en zieke medewerkers van wie soms carrières stukliepen. Het vele werken op net niet goed ingerichte werkplekken bracht ons ook muisarmen en tennisellebogen. Is het dan toch niet zo gek om het eens anders te gaan doen?

Hebben nieuwe generaties het wellicht niet zo gek gezien?  

Nieuwe inzichten en wensen, mede gebaseerd op de ervaringen van eerdere generaties, zijn niet zomaar aan komen waaien. Er ontstaan (nieuwe) uitdagingen, maar ook kansen. Hoe fijn is het om meer tijd te besteden met de mensen die je zo liefhebt, of aan sport? Daar komt, met minder werken, meer ruimte voor. Creativiteit en meedenken op de werkvloer kan heel verfrissend zijn en nieuwe deuren openen. Dat wordt gemist als medewerkers hun mond houden en enkel doen wat ze gevraagd wordt. Met meer autonomie en vrijheid kunnen medewerkers bijdragen aan de groei van een organisatie in allerlei opzichten.  

Wat moet ik nu? 

Toegegeven, soms is het moeilijk om de aansluiting te vinden bij nieuwe generaties, wensen en eisen. Meegaan is ook niet altijd de oplossing of (gelukkig!) de enige mogelijkheid. Ervaringen meegeven en laten opdoen is ook een optie. We hebben tenslotte allemaal moeten leren hoe onze (werk)wereld in elkaar steekt. Ieder heeft hier zijn eigen lessen in gehad.  

Het is absoluut de moeite waard en, naar mijn bescheiden mening, noodzakelijk om te luisteren naar nieuwe generaties. Ontwikkelingen gaan nu eenmaal door. Wie het altijd bij ‘het oude’ houdt, verliest op lange termijn. Stilstand is immers ook achteruitgang. Dus luister naar uw medewerkers, zoek verbinding en bepaal samen hoe u de toekomst vormgeeft.

Zullen we samen met een frisse blik naar de arbeidsmarkt kijken en bepalen waar uw kansen liggen?